Σοβαρά ερωτήματα ηθικής τάξης και σύγκρουσης συμφερόντων, προκύπτουν σχετικά με τον ομότιμο Καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου στο ΑΠΘ Αντώνη Μανιτάκη και τις επαφές που είχε με τον υπουργό Παιδείας, Κυριάκο Πιερρακάκη σχετικά με το νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ των Reporters United ο κ. Μανιτάκης, εκτός από καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, ήδη από το 2020 διατελεί πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου της Νομικής Σχολής του (ιδιωτικού και κερδοσκοπικού) Πανεπιστημίου Λευκωσίας.
Όπως επισημαίνεται στο ίδιο δημοσίευμα η παραπάνω ιδιότητα έχει σημασία καθώς το Πανεπιστήμιο Λευκωσίας σχεδιάζει, σε συνεργασία με την επιχείρηση Hellenic Healthcare Group (συμφερόντων του fund CVC Capital Partners που ελέγχει ιδιωτικά νοσοκομεία όπως το Υγεία και το Metropolitan), τη δημιουργία της πρώτης ιδιωτικής Ιατρικής Σχολής στην Ελλάδα.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι στις 29/01/24 το πανεπιστήμιο Λευκωσίας και Hellenic Healthcare Group ανακοίνωσαν κοινά εταιρικά σχήματα στην Επιτροπή Ανταγωνισμού. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι το υπουργείο Παιδείας έθεσε το νομοσχέδιο σε διαβούλευση στις 8 Φεβρουαρίου.
Παράλληλα, ο κ. Μανιτάκης ο οποίος στο παρελθόν έχει τοποθετηθεί υπέρ της συνταγματικότητας του νομοσχεδίου της κυβέρνησης για τα ιδιωτικά ΑΕΙ παραδέχθηκε σε επικοινωνία που είχε με τους Reporters United ότι το υπουργείο Παιδείας ζήτησε την επιστημονική άποψή του σχετικά με το ν/σ για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια.
«Στο διάστημα κατά το οποίο έγιναν οι προγραμματικές δηλώσεις της κυβερνήσεως και ξεκίνησε ο δημόσιος διάλογος για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, προφανώς έγιναν συζητήσεις και με συναδέλφους συνταγματολόγους και με συναδέλφους υπουργούς. Ανταλλάξαμε απόψεις και ζητήθηκε η γνώμη μου. Το ερώτημα μού τέθηκε και από το υπουργείο [Παιδείας]. Ως εκ τούτου εξέφρασα τις απόψεις μου, και φυσικά αυτό δεν έγινε επ’ αμοιβή. Τις θέσεις μου άλλωστε τις είχα προδημοσιεύσει και ήθελαν να επιβεβαιώσουν ότι το κείμενο του νόμου θα είναι συμβατό με το Σύνταγμα. Στο πλαίσιο της επεξεργασίας ενός νομοσχεδίου, είναι αδύνατον ένα υπουργείο να μη ζητάει τη γνώμη συνταγματολόγων, ώστε να εξετάσει τη συμβατότητά του με το Σύνταγμα. Πιστεύω ότι η θέση της γνωμοδότησής μου, που διατυπώθηκε για πρώτη φορά πριν από δυόμισι χρόνια, λήφθηκε υπόψη σοβαρά από νομοτεχνικές επιτροπές του υπουργείου για το νομοσχέδιο».
Από τα παραπάνω προκύπτει το σοβαρό ερώτημα πώς η κυβέρνηση ζητεί την άποψη ενός κορυφαίου μεν συνταγματολόγου, ο οποίος όμως κατέχει υψηλόβαθμη έμμισθη θέση σε κερδοσκοπικό οργανισμό ο οποίος διατηρεί άμεσο συμφέρον από την υπερψήφιση του νομοσχεδίου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο υπουργός Παιδείας Κ. Πιερρακάκης απαντώντας στο σχετικό ερώτημα το μόνο που απάντησε ήταν ότι «η μόνη επίσημη γνωμοδότηση που έχει ζητηθεί για το νομοσχέδιο είναι από τον συνταγματολόγο κ. Φίλιππο Σπυρόπουλο».
Με λίγα λόγια το γραφείο του υπουργού δεν διαψεύδει το ρεπορτάζ καθώς απαντά μόνο για «επίσημη γνωμοδότηση» επιλέγοντας να σιωπήσει σχετικά με τις επαφές που είχε ο κ. Πιερρακάκης με τον κ. Μανιτάκη την περίοδο των «προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης».
Σχετικά με τη συνταγματικότητα του νομοσχεδίου, ο κ. Μανιτάκης είπε στο Reporters United: «Με το νομοσχέδιό της η κυβέρνηση απέφυγε την άμεση αντιπαράθεση με το άρθρο 16 παρ. 8 του Συντάγματος που απαγορεύει ρητά τη σύσταση ανωτάτων σχολών από ιδιώτες, διότι επέτρεψε την εγκατάσταση παραρτημάτων αλλοδαπών πανεπιστημίων και όχι την ελεύθερη εγκατάσταση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Όταν προσεγγίζουμε το σχετικό ζήτημα, έχουμε υπόψιν μας τι θα γίνει στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Ξέρουμε ότι θα γίνει προσφυγή στο ΣτΕ. Ως εκ τούτου, σκέφτηκα έναν τρόπο, ώστε αυτή να μη γίνει αποδεκτή με φόντο το άρθρο 16 παρ. 8 του Συντάγματος. Σύμφωνα άλλωστε με την απόφαση του ΣτΕ για την υπόθεση του Βασικού Μετόχου, όταν έχουμε ζήτημα εφαρμογής του ενωσιακού δικαίου, οφείλουμε να ερμηνεύουμε το Σύνταγμα κατά το ευρωπαϊκό δίκαιο. Αυτό ισχύει και για τη συζήτησή μας, καθώς η εγκατάσταση παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίων βασίζεται στις θεμελιώδεις ελευθερίες εγκατάστασης και παροχής (και εκπαιδευτικών) υπηρεσιών, οι οποίες κατοχυρώνονται στον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ».
